من الان شاید بیشتر از پنج سال هست که برای خودم می نویسم، و حدود دو سال هم میشه که اینکار را بصورت روزانه (یا بهتره بگم شبانه) دارم انجام میدم.
نوشتن دارای انرژی ای هست که می‌تواند جریانات مفیدی را در زندگی ما به راه بندازه و حتی ممکنه مسیر زندگی ما را تغییر بده. در این زمینه هنریت کلاوسر هم یک کتاب خوبی نوشته که پیشنهاد میکنم حتما بخونید با نام “بنویس تا اتفاق بیفتد”.
البته قبلا هم در مورد نوشتن افکار روی کاغذ تجربه ای رو نوشتم ولی اونجا بیشتر در موقعی از نوشتن استفاده میکردیم که ذهن شلوغی داشتیم و می خواستیم خالی کنیم. ولی تو تمرین نوشتن روزانه یا همیشه نوشتن علاوه بر اون خاصیت آروم و خلوت کردن ذهن مزیتهای دیگری هم وجود دارد که یکی از انها ثبت خاطرات و رخدادهای زندگی هست که شاید سالها بعد خوندشون خالی از لطف نباشه.
اما یک مزیت دیگر این کار در واقع نوشتن در مورد چیزهایی هست که برای ما مهم هستند. یعنی در زندگی ما نقش مهمی دارند، حالا یا مثبت و یا ممکنه منفی باشند. نوشتن این چیزها باعث میشه که ما روی انها بیشتر متمرکز بشیم و اگر مثبت هستند که گسترش بدیم و اگر منفی هستند از خودمون و از زندگیمون دورشون کنیم.
ولی نکته اینجاست که چگونه هر روز بنویسیم؟ چگونه این عادت رو در خودمان نهادینه کنیم و ادامه اش بدیم؟ چه راهها و ابزارهایی وجود داره که اینکار رو برامون ساده‌تر کنه؟
من خودم تمام نوشته هام رو بوسیله گوشی موبایلم و با استفاده از اپ Evernote می نویسم و هر شب قبل از خوابیدن حتی اگر شده دو خط رو می نویسم و بعد می خوابم. این اپ رایگان هست و امکانات و قابلیتهای زیادی در اختیارتون میزاره که شاید در یک مطلب دیگه بیشتر در موردش نوشتم. اما می تونید از این لینک ثبت نام کنید و بعد اپ اون رو روی گوشی خودتون نصب کنید و استفاده کنید. یک مزیتی که داره اینه که مطالبی رو که می نویسید رو توی ابرها! نگه داری میکنه و شما از هر جایی و هر زمانی می تونید به انها دسترسی داشته باشید.
پس همین الان که دارین این تجربه رو می خونید اینکار رو انجام بدین و از همین امشب شروع کنید به نوشتن.
جالب هست که بدونید بیشتر نوشته هایی که الان دارم اینطور شروع شده “امروز اتفاق خاصی نیفتاد فقط… “ و بعدش چند خطی نوشتم. بله این برای شما هم اتفاق خواهد افتاد که تا می خواهید شروع به نوشتن کنید چیزی به ذهنتان نمی رسد و فکر میکنید چیزی برای نوشتن ندارید.
مهم نیست، همین “چیزی برای نوشتن ندارم” رو بنویسید و مطمئن باشید بعدش یک چیزی میاد.
این کار رو برای حداقل یک ماه انجام بدین و بعد از یک ماه می تونید بشینید بخونید و ببینید که واقعا چه چیزهایی تو زندگی براتون مهم هستند و چه فکرهایی تو ذهنتون بیشتر میگذره یا حتی چه افرادی بیشتر شما رو به خودشون درگیر میکنند و خیلی چیزهای دیگه که شما رو واقعا شگفت زده خواهد کرد.
بعد از یکسال هر از گاهی بصورت تصادفی چند روز رو انتخاب کنید و بخونید، اینکار اونقدر می تونه جالب باشه که تا انجام ندین نمی تونید لذتش رو درک کنید. دیدن یک ایده، یک فکر، یک تصمیم برای انجام کاری که ممکنه انجامش نداده باشین یا اونطوری که فکر میکردید انجام نشده، سختی ها و درگیریها و … بعد که برمیگردید و می خونید میبینید که زندگی واقعا درگذر هست و نباید در یک روزش گیر کرد و فقط باید حرکت کرد و جلو رفت.
خوب امیدوارم که این تمرین رو هم انجام بدین و مثل من از نتایج خوبش بهره ببرید. اگر در این زمینه تجربه ای دارین خیلی دوست دارم اون رو با من و دیگر دوستان هم به اشتراک بزارید.
مطلب خوبی بود.
استفاده از اپ‌های کلود مثل اورنوت خیلی کمک می‌کند برای تداوم در کار.
ممنون از به اشتراک‌گذاری تجربه‌تان.
استفاده کردیم و انجام دادیم متشکرم
سلام
من چند تا از مقاله هاى شمارو خوندم واقعأ عالین و خیلى بهشون احتیاج داشتم (مخصوصأ مطلبی که در مورد تسلط بر خود بود) که هیچ جاى دیگه بهش توجه نکرده بودند.
متشکرم
لطفأ زیاد مطلب بگذارید???
سلام
دلم می خواهد بنویسم اما تاکنون تلاش زیادی نکردم ، مطلب شما خیلی جالب بود که هرچه به ذهن رسید بنویسیم…
فوق العادست مطالبتون.بی نهایت سپاس
سلام
من هم گهگاهی مینویسم که امسال قصد دا م روزانه بنویسم
من با نوشتن تونستم یه ماشین بخرم
حقوقم پایین بود وهمیشه با تاخیر چهارماه و.. پرداخت میشد تنها سرمایه ام تابستان سال۹۶ مبلغ چهارمیلیون تومن بود که اونم وام گرفته بودم
همه مسخرم میکردن عه با چهارتومن میخای ماشین بخری و…
خلاصه انفاقی کتاب هنری کلاوسر را دیدم
منم شروع کردم نوشتن
دی ۹۶ تونستم در کمال ناباوری همه صاحب یه پراید بشم اصلا نفهمیدم چجور جور شد
از طرفی خیلی هم زیر قرض بودم اما با همین نوشتن همشون درست شدن
البته مهم چجور بنویسد حتما باجزییات باشه گاهی ذهن کل را نمیتونه بفهمه
مثلانمونش
زمستان ۹۷ بود که در مورد همسر آیندم نوشتم،هی نوشتم فلان باشه وبهمان باشه
عاقا زد و در کمال ناباوری همه همونطور طبق نوشته هام پسر یه کارخونه دار معروف اومد خواستگاری
تک پسر با نام علیرضا و متولد۶۷ و…
فروتن باشه و مهر من یه دل نه صد دل به دل خانوادش وخودش بیفته و از این حرفها
دقیقا همین بود فقط اسمش علی خالی بود
اما یه نکته وقتی میگیم جزیی باشه یعنی همین
هیچوقت برعکسشو ننوشتم که مهر اونم به دل من وبقیه بشینه
پسر با خانواده اومدن خواستگاری اما من از هر زاویه بهش نگاه کردم به دلم ننشست که ننشست که ننشست
هرکار کردم باقیافه وظاهرش کناربیام نشد که نشد که نشد
بعد یادم افتاد که تو کتاب گفته بود جزییات را دقت کنید چی مینویسید
خلاصه بهتون بگم
من موفقیت کاریم را هم با نوشتن دارم
البته امسال قصدم اینه هرروز بنویسم
برای همه تون ارزوی سالی خوش دارم
من نزدیک ۳ ساله که مینویسم و واقعا خیلی برام مواثر بود
یک جوری شده که شب مینویسم شب بعد که میخوام بنویسم میبینم عه قبلی اتفاق افتاده
من این ایده رو روی خاستگار هام انجام دادم
و جواب داد
جدیدا اصلا نمیتونم روی این موضوع تمرکز کنم و راجبش بنویسم
یک احساس ترس و واهمه دارم از این قضیه نمیدونم چرا
همه ترس هام رو نوشتم
ولی هر کاری میکنم نمیتونم موفقیت هام رو باهاش شریک بشم
نمیتونم در اینده اونو جزی از زندگیم ببینم
همش خودمو تنها تصور میکنم
احساس از دست دادن رها شدن واقعا نمیتونم باهاش کنار بیام
من معمولا همه موفقیت هام رو تنها بدست اوردم
و هیچکسی حمایتم نمیکنه
حالا به هر دلیل
چون دخترم چون خانواده بسیار سخت گیر و مزهبی دارم چون ایران زندگی میکنم وووو خیلی چیز های دیگه
خیلی راجبش نوشتم ولی هیچجوره نتونستم حلش کنم
شاید شما بتونید کمکم کنید
مرسی جالب و کاربردی بود
با سلام و احترام،
مطالبی که نوشته اید بسیار خوب و مفید هستند و شما در واقع عصاره و چکیده ای از کتابهای مفید را همراه با تجربه شخصی خودتون برای ما به اشتراک گذاشتین که به نظر من خیلی ارزشمند هست.در کنار این شما مطالب را با شیوه ای روان و ساده بیان کردین و از همه مهمتر نوع قالب بندی و فونت استفاده شده برای مطالب خوندن آنها را آسون میکنه و خواننده را راغب به دنبال کردن مطلب میکنه.
با تشکر